de laatste opruimronde

Twee jaar geleden ben ik begonnen met het opruimen van zo'n beetje elke hoek in het huis. Dus ik ben al aardig lang bezig, maar ja we hebben ook een enorm groot huis. Bovendien hebben mijn ouders een paar jaar ingewoond en daar waren ook behoorlijk wat spullen van achtergebleven. Ik had behoefte aan rust in mijn hoofd, heb nl een behoorlijk druk gezin met intensieve kids (waarvan 1 met een stempeltje) en dat begint met opruimen had ik gelezen. Ik moet zeggen dat het echt werkt. Naarmate het huis leger werd, kwam er meer overzicht en dat motiveerde om door te gaan. Maar om nu alles zomaar weg te doen vond ik zonde en past niet in de consumindergedachten, dus veel op marktplaats gezet. Dat nam ook behoorlijk wat tijd in beslag en niet te vergeten toch ook een bepaalde druk, met handelen en betalingen checken en netjes opsturen of laten ophalen. Er is ook veel weggegeven en naar dekringloop gegaan. Nu ben ik zo ver dat ik aan de laatste ronde wil beginnen. Het marktplaatsen neemt zoveel tijd in beslag dat ik heb besloten te stoppen met de spullen op marktplaats te gaan plaatsen. Ik heb nog een laatste ronde met de grotere of waardevollere spullen. Die start ik binnenkort. Dan denk ik aan een piano die nooit meer wordt gebruikt, een naaimachine en wat dozen met brocante serviesgoed, wat lampen en nog wat dingen. Wanneer dat binnen 1 maand niet wordt verkocht, gaat het naar de kringloopwinkel. Ik hoop dat alles bij elkaar nog zo'n 500 euro kan opleveren. Daarna wordt het hoofstuk marktplaats afgesloten. Ook dat zal weer rust bieden in mijn hoofd. Als dat allemaal achter de rug is wil ik me bezig gaan houden met de administratie. Die is keurig op orde, maar ik wil tot in detail bij gaan houden. Als ik nu zo mijn inkomsten en uitgaven bekijk, valt er met ons gezin en dieren niet veel meer te bezuinigen, maar juist die uitdaging wil ik aangaan om toch te kijken waar we nog wat kunnen doen. Daar kan ik alleen achter komen als ik tot in detail weet waar de uitgaven naartoe gaan. Denk alleen al aan de boodschappen. Ik vermoed dat we een hele grote kostenpost hebben aan frisdranken. Niet alleen slecht voor de portemonnee maar ook voor de tanden en calorieën. Dus besparen op meerdere fronten lijkt me dat. Wel een goed alternatief zoeken en dat beetje bij beetje invoeren, want vertel maar eens aan een paar pubers dat frisdrank taboe wordt en ineens uit huis is verdwenen. En het zijn al zulke kritische drinkers, thee en koffie lusten ze niet, melk ook al niet. Dus waar zullen we beginnen. Leuk om eens over de filosoferen. Ik begin maar bij mezelf. Water en eventueel wat citroensap erin.

kapotte koelkast

Gisteren twijfelde ik al aan de koelkast. Ik had ijs gekocht en in het vriesvakje gezet. Toen we 's avonds een ijsje wilde nemen was het ijs best wel zacht. Volgens mijn man moest ik de koelkast wat kouder zetten, want hij vond het drinken ook al niet lekker koud.
Maar ja, vanmorgen bleek toch echt dat alles aan het ontdooien was in het vrieskistje en wat het koelgedeelte betreft, had het ook niets geholpen.
Conclusie: koelkast kapot.

Nu sta ik wel voor een dilemma. Allereerst zullen we de koelkast proberen zelf te reparen met behulp van Google. Maar als dat niet lukt, wil mijn man graag een nieuwe en ik het liefst geen een meer.
Ik vind het veel ruimte in beslag nemen in de keuken. Wij hebben namelijk geen geïntegreerde.
Het zijn vreselijke dingen om schoon te maken. En een nieuwe kost weer klauwen vol met geld.
We hebben een landelijke keuken en daar zet je nou ook weer niet een standaard wit tafelmodel in.

We hebben wel een kelder, maar die koelt niet voldoende. Genoeg om dit weekend over te brainstormen. Ik hoop dat we het nog zelf kunnen maken. Heeft iedereen tegenwoordig een koelkast onder de consuminderaars?

magnetron

Ik noem het inmiddels het magnetron-syndroom. Al jaren stel ik het zonder magnetron, maar dat gaat niet zonder slag of stoot. Ik heb ervoor gekozen omdat ik het een enorm sta in de weg vind om mijn aanrecht. Het niet vind passen bij het consuminderprincipe en dat ze ook nog eens oerlelijk staan.

Regelmatig met een verjaardag komt het ter sprake. Heb je geen magnetron. Ik leg dan uit waarom niet. Maar dat schijnt niet te worden begrepen. Toen ik zwanger was van de derde (van de 4) vond mijn moeder dat ik toch echt niet zonder magnetron meer kon. Moet je nagaan. Ze is inmiddels 70 jaar en zelf toch echt opgegroeid zonder magnetron en dus "groot"geworden.
Vol trots kwam ze met een magnetron aanzetten. Wat een ramp, maar zeg maar eens dat je hem echt niet hoeft. Ze zou vreselijk gepikeerd geweest zijn. Dus ik snel een kastje leeggemaakt waar hij precies in kon. Dan stond hij in ieder geval niet in zicht. Gelukkig begaf de magnetron het na een niet al te lange tijd. Doorgebrand, misschien door te weinig ventilatie bij gebruik in het kastje. (had ik stiekem op gehoopt)
Ik was opgelucht. Maar nu overleed er een poosje geleden een tante van mij. Het huisje moest worden leeggehaald en je raad het al, moederlief belde dat ik de magnetron van mijn tante kon krijgen. Ik pakte al mijn moed bij elkaar en vertelde dat ik hem niet wilde en ze misschien iemand anders er blij mee konden maken. Ik kreeg een verbolgen reactie, maar het werd geaccepteerd. Het werd nog wel even aan manlief meegedeeld, die ineens ook vond dat ik de magnetron toch wel had kunnen gebruiken (WGRRRR).

Nu kreeg ik pas een waterkoker, nee hé, niet weer een elektrisch apparaat dacht ik. Maar ik moet toegeven dat die wel erg makkelijk in gebruik is. Ik hoop dat het goedkoper is om thee te zetten met een waterkoker dan op gas. Heeft daar iemand enig idee over?

Vandaag lekker de moestuin in. Er staan nogal wat brandnetels in en ipv die op de composthoop te gooien, ga ik ze verwerken in een brandnetelsoep, zie blog van eenvoudig leven van Teunie Luijk. Zo vang ik twee vliegen in een klap. Wie weet er nog meer een lekker recept waarin brandnetels verwerkt kunnen worden?

kinderen en uitgaven

Laatst moest ik denken aan wat jezelf nu nog echt hebt onthouden aan kado's die je kreeg in je kinderjaren. Ik heb als kind genoeg gekregen hoor. Maar de details vergeet je gewoon.
Ik probeer nu ook niet een te groot probleem te maken met aanschaffen van speelgoed. De kleur doet er niet toe toch, maar het gebruiksgemak. Ik heb nooit gedacht toen ik een nieuwe groene fiets kreeg, was hij maar roze. Wat ik wel heb onthouden was dat mijn vader voor mij een nieuwe fiets kocht en dat mijn vriendinnetje precies dezelfde kreeg omdat mijn vader dacht dat er binnen dat gezin geen ruimte was om een nieuwe fiets te kopen.

Waar ik wel achter ben dat wanneer kinderen teveel speelgoed hebben, ze er zich soms niet van bewust zijn wat er allemaal in de kast staat. Zou je de helft weghalen is de kans klein dat ze er ooit nog om vragen omdat er genoeg alternatieven zijn. Vlak voor een verjaardag mest ik dan ook altijd de speelgoedkast uit. Waar de afgelopen maanden niet naar om is gekeken, doen we in een doos om naar een andere bestemming te brengen, kringloop ofzo of een winkel die tweedehands speelgoed verkoopt. Ik probeer het uitmesten altijd te doen wanneer de kinderen er niet bij zijn, want als ze zien wat je uit de kast haalt en in een tas of doos stopt, willen ze er altijd mee spelen en mag het natuurlijk niet weg. Ook met het wegbrengen dus geen kids mee.

Na het uitmesten van zo'n kast is er gelijk weer plaats voor de nieuwe lading met kado's en andere rommeltjes. Soms krijgen ze zoveel, dat ik wel eens wat achterhou voor een later moment. Dan zet ik het gekregen artikel uit het zicht en wanneer ze dan de volgende dag met alle gekregen kadootjes wil gaan spelen, is ze dat wat ik heb weggezet al vergeten. Bij een regenachtige dag een paar weken later wordt het dan tevoorschijn gehaald en hebben ze weer even wat nieuws om mee te spelen.

kinderverjaadag low budget

A.s donderdag wordt onze jongste dochter 5 jaar. Ze kijkt er al dagen naar uit en houdt de kalender nauwlettend in de gaten. Ik vind het altijd leuk om feestjes te organiseren. Zeker als aan het eind wordt gezegd dat het erg leuk is geweest en ik weet dat mijn portemonnee niet veel lichter is geworden.

Ik was stomverbaasd toen ik hoorde dat er een jongetje van haar school met alle jongetjes uit zijn klas naar Diergaarde Blijdorp zou gaan met als afsluiting een bezoekje aan de Mac.
Op zich is een dierentuin natuurlijk een leuk idee, maar of je na afloop nou kan zeggen dat zo'n duur "feestje" nou leuker was dan de andere feestjes. Ik denk dat het voor kinderen nog niets uitmaakt.

Ons kinderfeestje gaat als volgt. Donderdag trakteren op school. Woensdag gaan we al koekjes bakken in de vorm van een hart, met een gaatje erin. Kost alleen wat bloem, boter, suiker en ovenwarmte. We doen er een keykoord bij en daar hangen we het hart aan. Op het hart natuurlijk 5 JAAR. Dat keykoord kostte niets. Opgespaard door weggevertjes van bedrijven in de afgelopen jaren. Wie wat bewaart, heeft wat ;) 's-Middags rond 4 vier uur komen de kennissen en vrienden. We nemen een grote slagroomtaart en die mag ze zelf versieren met allemaal leuke dingetjes, denk aan poppetjes, boompjes etc, die ik daarvoor in een speciaal trommeltje bewaar. Het zelf versieren vinden ze leuker dan een kant en klare taart halen in de winkel. Meestal vinden ze het ook nog leuk om het met een aantal kinderen tegelijk te doen. Dan is het resultaat natuurlijk een fotomoment om daarna de kaarsjes uit te blazen.

Dan op vrijdagmiddag gelijk uit school het kinderfeestje. Eerst worden de kadootjes verstopt door de uitgenodigde kinderen en dan kan het opzoeken door de jarige beginnen. Met aanwijzigen als warm en koud erbij. Ik bak daarna 1 grote zak friet met een minikaassouflé of bitterballen en warm een pannetje knakworstjes op. Wat een feestmaal. Na het eten een vrij speelmoment. Dat is voor 4 en 5 jarigen even ontspannen met het speelgoed van een ander. Altijd leuk. Daarna gaat onze oudste dochter met de kinderen voor het laatste uurtje aan de gang. De paarden worden gepoetst en er mag een rondje gereden worden. Als aandenken krijgen ze een velletje paardenstickers mee naar huis. Snoep vind ik uit den boze. Eten ze daarna thuis niets meer. Totale kosten kinderfeestje inclusief aandenken ongeveer 5 euro!!!!
Het kan nog goedkoper om een kleurplaat van een paard mee te geven ipv een velletjes paardenstickers. Of een oorkonde dat ze hebben paardgereden. En de misschien is een zak bitterballen ook al genoeg. Dan komt het totaal op ongeveer 3,75.

Op zondag wordt het voor de familie gevierd. Niet iedereen woont in de buurt en dan is een dag in het weekend wat makkelijker.

kamerplanten en bloemen

Net onze vensterbank even afgenomen en kwam toen op dit blogidee. In onze vensterbank staan alleen functionele planten. Daarmee bedoel ik planten voor consumptie of planten waarvan gestekt kan worden, zodat er altijd een leuk kadootje binnen handbereik is.

Ook van de consumptieplanten zijn leuke kadootjes te maken. Ik splits deze planten regelmatig en doe er dan een recept bij. Gelijk een leuk gespreksonderwerp voor een verjaardag. Sommige planten zijn ook functioneel door hun geneeskrachtige werking.

Een bos bloemen koop ik nooit. Ik vind bloemen weliswaar prachtig, maar het idee iets levends af te plukken om op de vaas te laten verwelken staat me eigenlijk tegen. Denk ook eens aan alle energie die het kost om bloemen in kassen te kweken. Als ik echt een keer de behoefte heb aan iets fleurigs op de keukentafel is dat vaak een rijk gevulde fruitschaal.

Bij hoge uitzondering pluk ik dan wat bloemen uit eigen tuin en maak er een stilleven van.

Wel ben ik dol op grote kransen van gedroogde gevallen bladeren.

collecte en kopen aan de deur

Je kent het wel. Het is spitsuur binnen het gezin tussen 17.00 en 19.00 uur.

Iedereen komt zo'n beetje thuis, er moet eten gekookt en gegeten worden.

Daarna de kinderen badderen en op bed leggen. Juist tijdens dit spitsuur wordt er gebeld voor een collecte. Logisch, rond dit tijdstip zijn de meeste mensen thuis.

Toch geeft het steeds weer frustraties. Het is me meerdere keren overkomen dat ik de deur open deed met 4 bijna poedelnaakte kindjes die bij het zien van de collectebus al spontaan begonnen te krijsen wie er het centje in mocht doen terwijl ik op zoek was naar muntgeld.

Zul je net zien, alle muntgeld in de collectezak van de kerk verdwenen, dus naarstig op zoek naar andere plaatsen om dan uiteindelijk wat in de bus te kunnen gooien.

Ik heb het al eens eenvoudiger gemaakt door naast de deur in ons sleutelkastje standaard een torentje muntstukken op te stapelen, maar dat neemt niet weg dat het tijdstip nog altijd ongelegen komt.

Evalueren dus. Met als afspraken binnen het gezin. Tussen 17.00 en 19.00 doen we de voordeur niet open. We blijven gewoon aan tafel zitten of gaan door met de andere bezigheden.

Overigens is het torentje met muntstukken wel blijven bestaan, want buiten de spitsuur-tijden, is het natuurlijk wel makkelijk als er wat muntgeld voorhanden is en je dus niet genoodzaakt bent om een briefje in de collectebus te laten verdwijnen.

Ik vind collectes op consumindergebied altijd een moeilijke. Consuminderen mag niet ten koste gaan van de gaven aan goede doelen. Maar dat neemt niet weg dat je voor jezelf wel afwegingen kunt maken van wat je een goed doel vind en wat niet. Om toch iedereen van collectegeld te kunnen voorzien, alleen al om de moeite van de collectanten te belonen heb ik voor mezelf besloten dat iedereen die aan de deur komt met een collectebus ook wat krijgt omdat ik via bank of giro nooit wat naar dezelfde doelen overmaak.

Een ander verhaal vind ik wanneer verenigingen met allerlei lekkernijen aan de deur komen of andere koopwaar aanbieden zoals kaarten o.i.d. Ik bedank dan altijd vriendelijk wanneer het aankoopbedrag buiten mijn budget ligt en vraag of ik een vrijwillige bijdrage mag geven die ik dan vanaf het muntentorentje neem. Dit behoed je voor duurdere uitgaven en toch steun je het betreffende doel.

Terwijl ik dit stukje schrijf ben ik ongelogen minstens 10 keer naar de wc gelopen met onze jongste van 2 jaar. Hij is aan het zindelijk worden, maar vind de aandacht eromheen prachtig.

Ik ben trots op hem hoor. Ik denk dat ik over een maand kan zeggen dat het luiertijdperk na 14 jaar uit ons gezin is verdwenen. Wat een kostenbesparing zal dat zijn. Dit haal ik direct van mijn huishoudbudget af en verhoog daarmee het maandelijkse spaarbedrag. Anders verdwijnt het ongemerkt weer in de grote hoop.

vernieuwende consumindertips

Vorig jaar ben ik met dit blog begonnen en door onverklaarbare wijze zijn alle berichtjes gewist.
Jammer, want ik had ze graag nog eens terug willen lezen.
Maar we beginnen weer met een nieuwe start. Ik schrijf meestal over consuminderen en prijsvragen waarbij een creatieve inbreng nodig is.

Er zijn inmiddels al heel veel blogs over consuminderen, maar steeds komen dezelfde tips weer naar voren.
Voor de doorgewinterde consuminderaars of vrekken ;) hoop ik toch met wat vernieuwende tips voor de dag te komen. Op een gegeven moment bereik je natuurlijk een punt dat je denkt dat er echt niet meer te bezuinigen valt. En dan ineens krijg je een nieuwe ingeving. Als ik zo'n ingeving krijg, zal ik die in dit blog vermelden.
Consuminderen kost ook tijd. De uitspraak "tijd is geld" is dan ook hierbij van toepassing.
Tijd zoeken om te consuminderen, dan betaal je in principe jezelf uit. De basis van consuminderen is dan ook: Betaal altijd eerst jezelf uit als je inkomsten binnenkrijgt. Al is het maar een heel klein bedrag. Dit bedrag heb je echt verdiend door je te hebben verdiept in het consuminderen. (deze tip staat overigens ook in alle consuminderboeken)

Nu dan een tip die ik nog nergens heb gelezen.
Volgende week is onze jongste dochter jarig. Steevast wordt dan om een verlanglijstje gevraagd.
Ik schrijf alle wensen altijd in een klein blocnootje waarbij ik op het eerste blaadje vermeld:
GEEN SPEELGOED GEVEN WAARIN BATTERIJEN MOETEN!!!!
Als eerste heeft dit met mijn consumindergedachte te maken, want speelgoed op batterijen, zelfs als er oplaadbare inkunnen, zijn een hoge kostenpost als je het op jaarbasis gaat uitrekenen.
Tweede argument is dat het zo frustrerend kan zijn voor je kinderen als elke keer het speelgoed het niet meer doet of juist tijdens het spelen ermee stopt.
En mogen we natuurlijk het milieu als derde argument niet vergeten.