Vragen om spullen en ruilen.

Ik ben inmiddels de schaamte voorbij om spullen te vragen. Meestal gooi ik dat in de groep op een druk bezochteverjaardag. Bijvoorbeeld: Wie heeft er nog een poppenwagentje? Bijna altijd komt er wel een reactie als. Joh, ik heb er nog één staan, of helaas, maar die is net aan de kringloop of nog erger, aan het grofvuil meegegeven. Durf te vragen. Ruil eventueel spullen, heel handig met computer of game spelletjes.
Het geldt natuurlijk niet alleen voor kindermateriaal. Wil je met de kerst gourmetten, maar heb je geen gourmetstel, leen er ééntje of ruil voor een fonduestel.
Het is wel belangrijk om vroegtijdig te vragen, zodat wanneer niemand iets voor je heeft of kan uitlenen of ruilen, je altijd nog in de gelegenheid bent om zelf verder te zoeken.
Trouwens wil je met de kerst gourmetten of zo met een hele grote groep en ben je genoodzaakt te kopen, ga dan nu!!! naar de kringloopwinkel. Over een paar weken denkt iedereen aan Sinterklaas of kerst en is de kans groot dat je er helemaal naast zit.

Volgende keer weer een binnenkijkertje in één van onze kamers.

Sinterklaaskadootjes

Misschien lijkt het aan de vroege kant, maar ik regel nu al onze Sinterklaaskadootjes. Gisteren moest onze oudste dochter voor een schriftelijk schoolexamen voor anderhalf uur naar school. Omdat haar school een uur fietsen is van ons huis heb ik haar even gebracht. Op nog geen kilometer afstand van haar school is een kringloopcentrum, dus ik had ruim anderhalf uur de tijd om daar rond te neuzen voordat ik haar weer op kon halen. Normaliter ben ik met een twintig minuten wel klaar bij de kringloop, maar nu was ik dus verplicht om langer te blijven. Dus steeds maar weer een nieuw rondje en dan zie je toch steeds weer wat nieuws. Ik ben zelfs in wat kistjes gaan duiken die helemaal onderaan stonden.
 Ik heb daardoor al heel wat leuke kadootjes kunnen scoren om de zak van Sint te kunnen vullen. Ze krijgen meestal 1 kado wat iets duurder is, maar dan is het toch leuk als de zak verder ook met pakjes is gevuld. Ik scoorde o.a. een magneetschaakbordje voor op de wc ;) 0,25 cent, een geheel nieuw gevulde knutsel/haardoos voor 1,25 euro, boekje 0.60, woordenspel 1,50, carsspulletjes, 1,50, poppenhuismeubeltjes, echt heel veel voor 2,00 euro, nog wat spelletjes, een pannenlikker 0,25, taartdecoraties 0,10, schooltrommeltjes 0,25, 50 ballonnen 0,50 en nog wat dingetjes. Totaal was ik nog geen 12 euro kwijt. Ik zag er nog een leuk kleedje, maar vond 2,50 voor mezelf (vrek die ik ben) toch wat te prijzig. Toen de kinderen vanmorgen allemaal naar school waren heb ik alles netjes schoongemaakt, getest en ingepakt met de namen alvast op de pakjes.
Voor de oma's geef ik nu vast een lijstje met ideeën. Dan weet ik zeker dat ze niets krijgen wat ze al hebben.  Oma's en andere familie hebben daar natuurlijk niet zo'n kijk op. Ik vind het dan zo teleurstellend voor hen als de kids bij het uitpakken zeggen, Dat hebben we al! Tevens op het lijstje wat ik aan de familie geef het verzoek geen snoepgoed en/of chocola te geven.
Nog een tip. Ik probeer altijd kadootjes te geven die niet op batterijen gaan, maar soms zie ik zoiets leuks dat ik dat gewoon niet kan laten liggen. Zorg dat je altijd kijkt op de verpakking van iets wat je bij de kringloop koopt of er batterijen in zitten en koop die er eventueel bij of laad ze thuis alvast op. Des te leuker als het kadootje ook gelijk te gebruiken valt.

Rondleiding door ons huis met uitleg in 4 stappen.

Omdat ik zelf zo nieuwsgierig ben hoe gezellig het er bij anderen uitziet, geef ik iedereen de kans om nu ook eens bij ons binnen te kijken.
Ik doe dan elke keer een andere ruimte in ons huis met een uitleg waarin ik de volgende 4 punten meeneem.
1. Wat zie je.
2. Hoe kom ik eraan.
3. Wat moet er nog gebeuren.
4. Kan er nog wat weg.

Ik begin met onze slaapkamer.

Onze slaapkamer is vrij leeg, ik heb een rustige omgeving nodig om te slapen.

Het plafond is ossenbloedrood geverfd en de vloer zijn planken geverfd met de kleur blauw die we ooit op een oude plank in het huis aantroffen.

De rode deur is nog in originele staat en bied een extra doorgang naar de aansluitende kinderkamer van onze jongste. Ik vind het leuk om originele details te bewaren of in ere te herstellen.

Een ander vind misschien dat de deur een verfbeurt kan gebruiken maar ik vind het juist leuk zo.

Het raamkozijn moet nog een keer worden afgelakt.

De radiator hebben we weggewerkt achter de betimmering, we gebruiken bijna nooit centrale verwarming.

Het lampje aan het plafond komt van de rommelmarkt. De witte deuren op de bovenverdieping hebben we allemaal in één partij via marktplaats verkocht.

Voor het raam hebben we luiken laten maken, alle muren op deze kamer zijn wit gestuced. Weet iemand trouwens of gestuced goed is geschreven?

De sprei op de I.kea bedden heb ik van mijn moeder gekregen.

Eronder liggen twee 1-persoons dekbedden.

Het onderstel, de boxspring komt van marktplaats en de matrassen uit de koopjeshoek van I.kea.

De deuren van onze kledingkast zijn originele hergebruikte deuren uit het huis.We hebben er een kastindeling achter getimmerd met de goedkoopste witte meubelpanelen.

De omlijsting van de kast staat nog maar in de grondverf en moet nog een keer worden geverfd, inmiddels staat dit plannetje al 9 jaar, maar op de foto valt het lekker niet op.

Nog een doorkijkje vanuit een andere hoek van de kamer.

De inhoud van onze kledingkast.Hier hangt echt alle kleding in die we hebben, zomer- en wintergoed door elkaar. Het merendeel gekocht via marktplaats of bij de kringloop. Sommige truien heb ik 15 jaar terug laten breien en die gebruiken we nu nog bij guur winterweer. Onderin een reserve dekbed en wat warme truien en oude kleding die we gebruiken tijdens het klussen.

De decoder van de kabeltelevisie is inmiddels weggehaald, maar de kleine kleurentelevisie staat er nog. De mag binnenkort weg, want we kijken boven nooit televisie.

Het vloertje is nog niet behandeld, dat wil ik nog in de kleur blauw van de rest van de kamer verven.

Nog een doorkijkje via de rode deur naar de aansluitende kinderkamer.

Verder niet op de foto's te zien, staat er nog een 25 jaar oude wekkerradio en een telefoon.

Aan de muren hangt niets. Die wordt gedecoreerd door hier en daar het bloed van een kapot geslagen mug.

Tegenwoordig heb ik tijdens het muggenseizoen een megagrote vierkante klamboe ophangen rond het bed.

Ik heb toen de grootste maat besteld, zodat er zelfs nog een matras naast ons bed kan worden gelegd voor kinderen die last hebben van muggen.

Ik hoop dat alles een beetje duidelijk is.

Volgende keer de aangrenzende kinderkamer in beeld.

Nu ga ik weer lekker aan de slag, de jongste zit nu naast me op de bank met een fikse koorts.Even lekker met hem knuffelen en dan op naar de badkamer. Die wil ik vandaag op de foto zetten voor een volgende keer, maar ondanks dat ik geen poetsfanaat ben, komt een opgeruimde badkamer natuurlijk wel beter tot zijn recht.

huis persoonlijker maken

Door mijn consumindergedrag en opruimwoede van voornamelijk het laatste half jaar wordt het huis steeds leger. Maar eerlijk gezegd vind ik het soms wat steriel worden. Mijn hoofd kan maar weinig ruis aan wat betreft rommel in huis, dus ik ben altijd aan het opruimen. Met vier kinderen houdt dat echt nooit op. Zij maken nou eenmaal ontzettend veel rommel. Dat mag van mij, maar wel op hun eigen kamertjes. Waar beneden mee wordt gespeeld, moet ook gelijk weer worden opgeruimd.
Maar om terug te komen op de steriele aanblik. Wil ik toch nog wat met de muren doen. Op dit moment hangt er helemaal niets aan de spierwitte muren. Het onderste gedeelte is lambrizering met behang en daarboven dus wit gestuced (hoe schrijf je dat eigenlijk). Op de zwarte schouw boven de houtkachel heb ik wat lijstjes en schilderijtjes staan. En op de bank liggen wat verschillende kussens, dat zit heerlijk, maar vind zelfs die aanblik al wat rommelig.
Nu had ik het idee om een tafeltje te beplakken met foto's vanuit de albums, waar je anders nooit meer in kijkt, maar die toch wel heel erg leuk zijn. Ook wil ik nog een tekst die mijn vader ooit in mijn poëziealbum heeft geschreven inlijsten. Ik denk zelfs dat ik de originele blaadjes eruit haal. Het door hem persoonlijk geschreven handschrift spreekt meer aan dan een gedrukte letter. Het komt in een grote lijst. Nu nog de afweging maken of het aan de muur komt of dat ik het op een sidetable ga zetten.

Ik ben overigens ontzettend benieuwd, eigenlijk gewoon nieuwsgierig hoe mijn bloggers wonen. En dan niet de buitenkant, maar de binnenkant. Niet het showroomgehalte, maar gewoon foto's met inrichtingen waar lekker in geleefd wordt. Inrichtingen die persoonlijkheid uitstralen. Vinden jullie het leuk om wat foto's te sturen of op je eigen blog te zetten. Ik ga het deze week ook doen. Maar nu kwam ik er net achter dat mijn batterijen leeg zijn van het fototoestel. Ik heb nog een oudje zonder accu.
Nu ga ik naar zolder en mijn poëziealbum eens opzoeken. En dan snel nog een uurtje aan de slag voor de koters thuiskomen.

Wie weten er allemaal van je blog?

Ongeveer 3 jaar geleden was ik eens aan een blog begonnen. Het liep lekker. Ik gaf veel prijs, maar maakte toen de fout mijn twaalf jarige dochter mijn blognaam te geven. Op zich niet zo'n probleem natuurlijk, maar sommige "vrekkentips" en "vrekkengedachten"' vond ik toch niet zo geschikt voor die leeftijd. Ze werd namelijk volger van mij en ik was doodsbenauwd dat haar vriendinnen zouden lezen dat ik overwoog om in plaats van wc-papier te gebruiken, oude vodden in stukjes te knippen en die na gebruik weg te gooien. Net zoals vroeger eigenlijk. Een idee wat overigens nooit tot uitvoering werd gebracht. Huh, waarom eigenlijk niet.
Van dit blog weet niemand  Mijn man wel, k heb het ooit wel verteld, maar hij vond het toen onzin en heeft er nooit meer naar gevraagd en dus ook niets gelezen. Ik vind het prima, lekker mijn eigen wereldje.
Ik vind het wel leuk om mijn blog op te gaan leuken met foto's van mijn interieur en ditjes en datjes. Dat kan soms leuker overkomen en soms het blogje verduidelijken. Heeft iemand ervaring of je dan door de foto's ineens wordt herkent?
Niet dat ik geheimen heb, eigenlijk helemaal niet, maar om nou door het dorp te gaan door een kwebbelende buurvrouw die bijvoorbeeld je inkomsten en uitgaven heeft gelezen, dat heb ik toch liever weer niet.

bezuinigen omdat we te hoog hebben gegrepen?

Vaak vraag ik mezelf af als ik alle blogs lees en de daarbij behorende prijsgegeven cijfers, of we (inclusief onszelf) bij het "groot" worden met betrekking tot onze financiële ontwikkeling niet allemaal te vooruitstrevend zijn geweest. Dus uiteindelijk te hoog hebben gegrepen. Ja, dat is wel even een zelfconfrontatie. Daaruit komt nu bij heel veel de wens, ik wil niet eens zeggen noodzaak, om de hoek kijken om financieel onafhankelijk te worden. Ik ga verder in de IK vorm want ik wil niet belerend overkomen.

Kijk ik alleen naar onszelf, dan is het begonnen met studeren, baan, leuk huisje huren, maar het verlangen hebben naar een eigen huis. Waarom eigenlijk, kan het me niet eens meer herinneren. Het huisje was prima voor ons toen nog tweetjes. Oké, ik zal eerlijk zijn. Als je begin twintig bent, kies je nog niet zo bewust, maar ga je ook nog voor aanzien. Dus er kwam een mooier huis, er kwamen kinderen en toen weer een mooier huis, want we wilden ook paarden. Door al dat harde werken bij de baas, het verhuizen met de bijbehorende verbouwingen etc., kom je erachter dat er altijd nieuwe wensen komen. Nu 25 jaar later kost het je weer jaren om aan dat financiële proces een andere wending te geven.

Een heuse taak voor mij en manlief om onze kinderen vooral eigen waarden bij te brengen losgekoppeld van prestatiedrang, denk daarbij aan school en materiële zaken.

Proficiat voor alle mensen die ooit zijn begonnen in hun huis en wat altijd hun thuis is gebleven. Daar heb je nu pas echt lef voor nodig. Wat een waardering heb ik voor die mensen. Ze stralen vaak tevredenheid uit.

alle rekeningen en betalingen via één bank

Voor onze betaalrekeningen en automatische incasso's maken we gebruik van twee betaalrekeningen. Eén bij de R.abo en één bij de A.bn. Dubbele maandelijkse kosten dus. Het scheelt ons 32 euro op jaarbasis als we de A.bn rekening stopzetten. Dus gisterenavond inventariseren welke rekeningen er allemaal via wie lopen en vanmorgen alles omgezet naar één rekening. Wel een heel gedoe, sommige bedrijven kunnen via internet worden geregeld, maar er stonden er ook een paar bij waarbij een rekeningnummer wijzigen met een geprint formulier, kopie ID en kopie bankafschrift gepaard moet gaan. Dat is dan wel weer even omslachtig.
Maar goed, alles is in gang gezet en ik wil de bedrijven tot december te kans geven de aanpassingen door te voeren en dan vanaf 1 januari dus 1 betaalrekening. Zou het allemaal gladjes gaan verlopen?

Ik was gisteren weer eens een kastje aan het opruimen en toen belandde ik bij het fotokastje.
Een aantal jaar geleden hebben we brand gehad en toen was ik in sneltreinvaart de fotoboeken van allerlei plaatsen in huis en van boven naar beneden aan het verslepen zolang mij de toegang tot ons huis nog niet werd ontzegd. Alles gelukkig op tijd gered, maar wel gelijk een waarschuwing voor hopelijk nooit meer opnieuw zoiets. Maar dat weet je natuurlijk nooit zeker. Nadat ons huis weer was opgeknapt, heb ik alle foto's en fotoboeken en waardevolle papieren in een kastje beneden gezet vlakbij een deur. Mocht er ooit weer brand uitbreken, dan is het een kwestie van buiten gaan staan in de deuropening en of het hele kastje naar buiten trekken( op wieltjes is dus heel handig) of het kastje leegplukken. Alle materieel is vervangbaar maar foto's en eventuele filmpjes natuurlijk niet. Bovendien scheelt het een heel uitgezoek  en toestanden als je waardevolle papieren, denk aan polissen en paspoorten niet verbranden. Wel een tip. Een slot op zo'n kastje vlakbij de deur is natuurlijk wel handig.

Deze totaal verschillende tips wilde ik jullie niet onthouden.

huis te koop 1 jaar later

Ons huis staat nu ongeveer 1 jaar te koop. In de eerste weken keken we regelmatig naar de cijfers op funda. De cijfers m.b.t. de belangstellenden dan. Dat hebben we 6 weken volgehouden en sindsdien heb ik er zelfs nooit meer naar gekeken. Het Te Koop bord is er nu ook een aantal maanden af. Ik vind het een verschrikkelijk lelijk oranje bord. Oogt totaal niet aan de gevel van een gemeentelijk monument. Eigenlijk zijn we er dan ook helemaal niet meer zo mee bezig. Totdat..... er vorige week op 1 kilometer van ons huis een n huis in de verkoop is gekomen dat wel wat voor ons kan zijn. Maar ja, we willen niet op dubbele lasten gaan zitten. Zijn zelfs gestaag aan het aflossen geslagen. Het zou een geschikt huis voor ons kunnen zijn. Wat kleiner, maar met meer grond. En indien ons huidige huis zo zijn verkocht, waarschijnlijk ook hypotheekvrij!!!! Maar ja, ons huis is nog niet verkocht, sterker nog, er is nog niet één belangstellende geweest. Dan wordt je toch weer ineens op de feiten gedrukt dat je huis te koop staat en niemand het wil hebben. En echt, geloof me, we hebben een leuk huis hoor, alleen een beetje te groot voor ons gezin van totaal 6 personen.

Vanmorgen heb ik mezelf lekker een ochtend blogland beloofd en zit nu dan ook heerlijk naast de houtkachel te lezen en tikken. En ja, dan ineens hoor ik nog die andere reden dat ons huis te koop staat. Aan de voorzijde van het pand hebben we enkele beglazing, en als je dan rustig zit te tikken hoor je elke auto die langs rijdt. En dan blijken dat er toch best veel te zijn. Nieuw dilemma, moeten we de enkele beglazing laten vervangen door dubbele. Kostenpost van denk ik zo'n 6000 euro. Aan de ene kant denk ik van wel, want dat vindt een eventuele koper ook vast prettig, maar er komen helemaal geen kopers. Is die 6000 euro dan de moeite van het investeren waard, met de dalende prijzen krijgen we het er nooit meer voor terug. Of moeten we gaan voor eigen comfort. Er komen geen mensen kijken, dus zitten we hier over misschien vijf jaar nog steeds. Ik vraag me trouwens wel eens af of er wel eens huizen zijn die bijvoorbeeld meer dan vijf jaar te koop staan. Denk dan aan de huizen in een segment tussen de 600.000 en 750.000 euro?

Jullie visie is welkom.