Zoeken in deze blog

dinsdag 23 augustus 2011

kapotte schoenen en tassen

Als verjaardagskado had onze jongste dochter in maart voor haar verjaardag Lelli Kelly schoenen gekregen. Normaal koop ik nooit zulke dure schoenen, maar als verjaardagskado vond ik het een keer prima. Ze was er reuze mee in haar sas. Vanaf maart t/m een paar dagen geleden heeft ze er constant op gelopen. Ik had namelijk alleen dat paar voor haar omdat ik wist dat ze toch geen andere aan wilde. Maar ze zagen er inmiddels echt niet meer uit en zijn in de kliko beland.
Snel een paar andere schoenen gekocht, nu in de opruiming natuurlijk, maar deze exemplaren gingen al na een paar dagen kapot.
Maar om nu weer een paar andere te kopen voor die resterende zomerweken. Dus heb ik ze onder de naaimachine gelegd en nu zijn ze met veel horten en stoten weer in orde. Gelijk maar een uitgescheurde schooltas van de oudste gerepareerd. Maar mijn naaimachientje was niet echt blij met die dikke materialen. Ik denk toch dat ik de volgende keer goed nadenk of het de moeite van het repareren waard was met het risico dat de naaimachine de geest geeft.
We hebben pas een prachtige Laura Ashley stoel gekocht voor 25 euro. Hij was behoorlijk vuil, vooral bij de leuningen waar de handen altijd liggen en bij het hoofdgedeelte. Maar opnieuw stofferen kan nog makkelijk een aantal jaar worden uitgesteld hoor. Wij wachten altijd tot er een paar dagen warm weer wordt voorspelt en slepen de stoel dan naar buiten. Dan wrijf ik de stoel met een doordrenkte lap met schoonmaakmiddel of schoonmaakazijn in en laat dat even intrekken. Dan komt manlief er aan te pas door de gehele stoel met een hogedrukreiniger te bewerken. Daarna is het een kwestie van geduld hebben en de stoel laten drogen maar niet in de felle zon. Zo komt je stoel weer als nieuw te voorschijn.
De scholen zijn bij ons weer begonnen en ik vul dagelijks weer de schooltassen met pakjes drinken en broodtrommels. Ik ben destijds overgestapt van drinkbekers naar pakjes omdat de tassen meerdere malen per week drijfnat thuiskwamen door lekkende bekers.
Toch vind ik met 4 schoolgaande kinderen pakjes wel in de papieren lopen. Nu ben ik nog op zoek naar bekers die beslist niet lekken en waaruit eventueel in etappes kan worden gedronken.
Heeft iemand de gouden tip voor mij?

zaterdag 13 augustus 2011

wat een stilte

Sinds weken heb ik een avondje stilte in huis. Mijn man is met onze zoon naar een wedstrijd van Feyenoord. De twee kleinste zijn vroeg naar bed gegaan en de oudste zit op haar kamer te computeren. Wat een rust zeg. Ik kan daar echt van genieten omdat het zo weinig voorkomt.
Dan krijgt mijn hoofd ook weer wat kans om alles zo op een rijtje te zetten.
Ik krijg steeds meer vrede met het besluit ons huis te koop te zetten. Wat moet het heerlijk zijn om in de nabije toekomst geen hypotheek meer te hebben! Dat hebben we niet bereikt door alleen te klussen en verbouwen, maar zeer zeker ook door te consuminderen. Op allerlei gebied.
Maar toen er gisteren iemand langskwam om al onze computers op te schonen en beveiligen drong het tot me door dat we twee laptops ervan hadden gewonnen. Ook het invullen van slagzinnen heeft ons geen windeieren gelegd. Dat is dus ook een enorme besparing. Een kleine opsomming van wat we de afgelopen jaren aan nuttig materieel hebben gewonnen.
Drie fietsen, een scooter, twee laptops, maar ook heel gewone dingen, zoals een frituurpan, braadpannen, etc. Ik doe voornamelijk mee aan slagzinnen waarmee we echt iets bruikbaars kunnen winnen. We hebben niets aan verre reizen met jonge kinderen die naar school moeten.
Pas nog een slagzin ingestuurd voor een ipad. Die wil onze zoon graag hebben. Dus extra ons best gedaan en nu maar afwachten.
Ik moet zeggen dat er de laatste jaren wel steeds minder acties zijn waarmee je met een slagzin iets kan winnen. Ik doe niet graag mee aan acties waarmee je een code moet intikken. Eigen inbreng vind ik leuker. Dus als er nog iemand een leuke actie weet waarmee je een slagzin of slogan moet verzinnen, laat het me even weten.
Een aantal blogjes geleden, schreef ik over de laatste ronde wat betreft opruimen. Nou ik heb nog ongeveer 5 verhuisdozen staan die naar een andere bestemming gaan. Niet meer op marktplaats, dat geeft zoveel onrust, maar naar goede doelen en verkooppunten waarbij je nog deelt in de opbrengst.
Wat betreft kinderkleding en speelgoed breng ik altijd veel bij Het Hobbelpaardje in Hardinxveld-Giessendam. Maar ik zou ook nog graag een adresje weten waar je bijvoorbeeld brocante, servies, emaille etc. kan brengen en waarbij je dan ook een percentage krijgt van de opbrengst.
Weet iemand zo'n adresje in de Alblasserwaard?

zondag 7 augustus 2011

onrust en weer online

We hebben een paar hectische maanden achter de rug. In deze maanden ook veel computerproblemen waardoor ik de fut niet had mijn blog bij te houden.
Maar nu ligt iedereen in z'n mandje en heb ik even rustig de tijd om wat bij te bloggen.Ons doel te bereiken ooit kleiner te gaan wonen en geen hypotheek meer te hebben, komt nu een klein stapje dichterbij. De knoop is doorgehakt. We gaan ons huis te koop zetten.
Dat vind ik best even slikken. We hebben er 10 jaar aan gewerkt en nu is het eindelijk klaar en helemaal in mijn stijl. Maar ik wil af van het steeds mooier en meer en wil tevreden kunnen zijn met minder. Dus ook een minder groot huis en minder mooi. Maar dat hoeft niet minder gezellig te zijn. Gezelligheid wil ik niet aan materialistische dingen koppelen. Toch blijft het een strijd. Iedereen zegt, je bent gek, je gaat toch niet weg. Alle jaren voor niets hard gewerkt. Maar wij zien het anders. We hebben jaren hard gewerkt om door middel van een ander huis te kopen juist helemaal hypotheek vrij te kunnen gaan leven. Verstandig of niet wat betreft de belasting maakt ons niet uit. Het geeft vrijheid in je hoofd. Niet afhankelijk te hoeven zijn van banken en verzekeraars. Deze maand gaat het officieel in de verkoop via een makelaar.
We nemen geen risico's. Eerst ons huis verkopen en dan pas een ander terugkopen.
Ik vind het wel vervelend voor de kinderen. Om ze in de toekomst uit hun vertrouwde omgeving te halen. Dat gevoel blijft wel een beetje knagen.

Vorige week zijn we van vakantie terugekomen. Even lekker een weekje eruit geweest.
Spanje was onze bestemming. Met vluchtvertraging op de heenreis. Verschrikkelijk was dat.
Maar nu zijn we erop gewezen dat we de vluchtvertraging kunnen claimen. Dus heb ik net alles in gang gezet en wordt de claim in behandeling genomen. Krijgen we misschien nog een leuk centje terug.

Ik had nog veel meer willen bloggen maar één van de kinderen is wakker geworden en dus moet ik snel even naar boven. Ik hoop later in de week meer te berichten.