Zoeken in deze blog

vrijdag 27 april 2012

goudprijzen

De laatste maanden ben ik alle hoeken in het huis grondig aan het opruimen. Zo ook laatjes, doosjes, etc.
Op een gegeven moment waren de sieraden aan de beurt. Ik heb een doosje waar ook gouden en zilveren sieraden in liggen. Ik heb echt nooit meer sieraden om. Het zit met gewoon niet lekker. Dus ik kan ze altijd in het doosje laten liggen of inwisselen voor geld nu de goudprijs zo hoog is.
Ik kies voor het laatste met die voorwaarde dat ik het geld op onze rekening stort voor het aflossen van de hypotheek. Ik laat me ook niet verleiden om een hogere prijs te ontvangen als we het tegoed gelijk weer besteden aan een nieuw sieraad.
Bij sommige sieraden zit een verhaal, dus ik moet soms wel even slikken, maar een nog leuker verhaal vind ik het als we in de toekomst hypotheekvrij zijn.

Nu de hectische periode achter de rug is, heb ik weer tijd om het achterstallige onderhoud aan te pakken en alle kamers eens grondig te soppen. De tijd is er nu, maar de zin nog niet. Er komt echt niets uit mijn handen.
Ik ben een uurtje geleden teruggekomen met dozen vol boodschappen, maar ze staan nog steeds op de keukentafel. Heb er gewoon de puf niet voor.

Op zaterdag is het bij ons altijd patatdag. De zakken en dozen die morgen in de frituur gaan, doe ik niet meer in de vriezer maar die laat ik ontdooien in de koelkast. Zorgt voor een poosje gratis koeling en ontdooide patat en snacks houden je frituurvet langer goed.
We bakken met 3 pannen tegelijk. In de eerste pan bakken we de patat, de tweede pan de snacks en de derde de gepaneerde snacks. Zo hopen we ook langer met ons vet te doen. Want frituurvet vind ik altijd een enorme aanslag op mijn boodschappenbudget.

donderdag 26 april 2012

kosten begrafenis

Na maanden extra drukte vanwege zieke schoonpapa, heeft hij nu eindelijk rust gevonden. Wat een strijd heeft die man gestreden en wat heeft hij geleden. Vooral de laatste 4 weken waren mensonterend. Voor ons breekt er nu een rustigere tijd aan. Niet meer dagelijks op en neer. Het heeft enorm veel extra kosten met zich meegebracht, benzinegeld, parkeergeld, opnemen vrije dagen en ga zo maar door.

Waar ik me over opgewonden heb, maar aan niemand heb laten merken hoor, is dat wanneer de begrafenisondernemer een aantal uren na het overlijden aankomt, de nabestaanden in een sneltreinvaart moeten beslissen over al het gebeuren rond de begrafenis. Er wordt van alles aangedragen van mogelijkheden en dan is iedereen moe en stemt eerder toe. Als je dan na twee dagen een prijsindicatie vraagt, val je bijna van je stoel.
Ik vind het zo gemeen, dat mensen niet gewezen worden op hoe je de begrafenis zo goedkoop mogelijk kunt houden en daarna eventueel kunt aanvullen met speciale wensen. Er zou een minimum tarief moeten zijn, gebaseerd op kosten waar je niet omheen kunt. Dan denk ik nog aan een aanvullende prijslijst die je nestje onder ogen krijgt. Het meeste wordt namelijk klakkeloos vermeld terwijl je hoofd er natuurlijk helemaal niet naar staat. Mijn schoonfamilie is niet vroeg genoeg bij elkaar gaan zitten om het een en ander uit te zoeken. Ik heb mijn lesje wel geleerd. Binnenkort ga ik eens uitzoeken hoe het zo goedkoop mogelijk kan met daarin mijn wensen verwerkt. Dat leg ik dan heel ver weg, want ik hoop natuurlijk dat het nog een ver van mijn bed show blijft.

Een normale krans voor op de kist, kost 200 euro, absurd toch. Een gelijksoortige krans met eitjes of kerstdecoratie kost misschien 60 euro. Maar omdat het een rouwkrans is, wordt er maar gelijk een hoger tarief gerekend. Wij hebben een oasen hart gekocht bij de bloemist voor 15 euro en hebben bij de rozenkweker heel veel rozen gekocht voor 20 euro. Deze hadden dan bijvoorbeeld een kromme steel, maar je gebruikt alleen de bovenkant. Het werd een plaatje. Heel persoonlijk met tussen de rozenknoppen, de pasfotootjes van de kleinkinderen.

Ik hoop nu ook weer wat meer tijd te krijgen voor het bloggen. Er ligt al een heel lijstje klaar met waar ik het de volgende keren over wil hebben, natuurlijk in het kader van consuminderen

dinsdag 3 april 2012

update en pyamadag

Het afgelopen jaar was een bewogen jaar. De kinderen hadden en hebben op het moment meer aandacht nodig om alles een beetje in het gareel te laten verlopen, dat vreet energie.
Er is weinig rust in huis.

Een half jaar terug heeft één van onze katten een ongeluk gehad en had een verbrijzelde poot.
Nu is hij nog steeds revaliderend. Het heeft ons tot nu toe 1035 euro gekost (auw dat doet zeer).
Toen we vlak na het ongeluk naar de dierenarts gingen werd ons gevraagd of we een verzekering voor de kat hadden afgesloten, want het bedrag kon wel oplopen tot 2200 euro. Zijn ze gek geworden dacht ik. Na wat rondbellen met diverse dierenartsen, vonden we een dierenarts die het voor de helft wilde doen. Natuurlijk nog een hoop geld, maar ons motto is, als je kiest voor dieren dan doe je er ook alles voor. We hadden onze zoon van 10 dit jaar een raskat beloofd om mee te gaan fokken, maar dat schuift nu een paar jaar op. Hij begreep dat heel goed.

Verder is mijn schoonvader COPD patiënt en met z'n laatste levensfase bezig. We zijn al diverse keren bij hem geroepen en hebben nu een rooster omdat hij niet alleen wilt zijn. Heel intensief en zwaar. Het betekent veel op en neer rijden naar het ziekenhuis, veel telefoongesprekken en extra kosten zoals benzinegeld en parkeergeld.

Al met al moeten we de laatste tijd gewoon momenten van rust inplannen. Dat noem ik de pyamadagen. Dat zijn dagen dat we thuis blijven, geen visite ontvangen en dus lekker in onze pyama kunnen blijven lopen.

Op die dagen mag ik van mezelf me lekker in blogland begeven. Omdat bloggen me juist ontspanning geeft, heb ik dus besloten om ook weer te beginnen met schrijven. Wat voelt dat heerlijk.

Nog 2 maanden en dan gaat onze jongste ook naar de basisschool. Ik heb het vanmorgen aan het hoofd van de school en de betreffende leerkracht doorgegeven. Ze waren er niet blij mee. Maar het is een kind dat zich makkelijk aanpast en zijn vriendjes zitten al maanden op de basisschool. Hij kan dan maar 4 weken naar school voordat de vakantie begint en ze vonden het organisatorisch en voor de klas erg onrustig. Ik ben van mening dat het voor de leerkracht onrustig wordt. Helaas, ik laat me niet meer zo snel afpoeieren en hij komt gewoon de dag nadat hij 4 jaar geworden is naar de basisschool. Dat scheelt me ook weer kosten van de peuterspeelzaal. Ik laat hem tot de meivakantie naar de peuterspeelzaal gaan. Het doorbetalen van een vakantie op de peuterspeelzaal vind ik onnodig.

Ons huis staat inmiddels al maanden te koop en helaas nog geen enkele belangstelling. Dus onze droom om een kleiner huis terug te kopen waardoor we geen hypotheek meer nodig zullen hebben staat nog even in de wacht. Dus lekker doorsparen maar en natuurlijk verder gaan met consuminderen.


maandag 2 april 2012

stofzuiger robot

Ik was van plan om een heel serieus stuk te schrijven met de reden waarom ik zo lang was weggebleven in blogland totdat mijn moeder zojuist belde met de mededeling dat ze een stofzuiger robot had besteld. Het moet toch niet gekker worden. Ze woont alleen in een seniorenwoning waarin je amper je kont kan keren omdat het zo vol is gezet.
Dus hoe zo'n ding zich daar allemaal omheen moet manouvreren is mij een raadsel.
Maar goed, we gaan het zien, want hij komt deze week bij haar binnen.
Toch wel apart, ikzelf die altijd met consuminderen bezig is en dan mijn bloedeigen moeder die precies het tegenovergestelde doet.

Ik was pas juist aan het filosoferen of ik soms niet beter een bezem kan pakken in huis dan de stofzuiger. We hebben 3 katten en een hond die veel haren verliest, dus elke dag stofzuigen is beslist noodzakelijk. Heeft er iemand ervaring met een bepaalde bezem die bij het gebruik ervan niet ontzettend veel stof op laat waaien. Zo hoop ik op de energiekosten te besparen.

Morgen echt even een update om daarna weer vrolijk verder te bloggen over mijn passie consuminderen.

zondag 1 april 2012

een bewogen jaar later met nieuwe blogstart

Vanavond was ik lekker aan het bloggen. Het kriebelt om ook weer actief mee te doen.
We hebben een bewogen jaar achter de rug. Ik schrijf morgen even een update en hoop dat jullie me weer gaan volgen. Heb het schrijven best gemist. Tot snel.