aannemers en soppen, schuldhulpmaatje en huishoudelijke hulp of niet

De aannemer die de enkele beglazing gaat vervangen voor dubbele met de daarbij behorende werkaamheden zoals de kozijnen vervangen laat steeds op zich wachten. Deze keer hadden we gehoopt een aannemer te vinden die zijn afspraken zou nakomen. Dat zou dan de eerste zijn dien we tegenkomen. Ik wil niet alle aannemers over één kam scheren, maar onze ervaring is dat afspraken wat betreft aanvang nooit worden nageleefd. Soms komen ze wel op de afgesproken dag om ineens weer te verdwijnen voor een zogenaamde spoedklus tussendoor. Gelukkig heb ik een flinke dosis geduld. Maar de geplande voorjaarsschoonmaak loopt zo ook automatisch vertraging op.
Nu staat er een emmer sop te wachten. Ik kan het toch niet eindeloos blijven uitstellen. Zeker met wat zonnige dagen in het verschiet, zal de voldoening groot zijn als ik alle plakkerige vingerafdrukken heb weggepoetst.
De eerste cursusdag van schuldhulpmaatje was pittig. Met verschillende cases en rollenspellen leer je een hoop over jezelf. Die zelfkennis is nodig om te weten wat voor type je bent en hoe je manier van aanpakken is en of dat wel altijd de juiste is. Het mooie van de cursus vond ik dan weer dat iedereen op zijn of haar manier talenten waarover je beschikt kan gebruiken. Zoveel verschillende types schuldhulpmaatjes als hulpvragers. Ik krijg er in ieder geval veel zin in om ook daadwerkelijk aan de slag te gaan.
Omdat ik door de cursus meerdere hele dagen niet bij het thuisfront zal zijn, is organiseren een vereiste om alle dagelijkse bezigheden van de kinderen te kunnen laten doorgaan.Organiseren kan ik aardig, maar dat schoonmaken schiet er gewoon steeds bij in. Soms overweeg ik een hulp in de huishouding te nemen. Het prijskaartje wat eraan hangt vind ik het eigenlijk ook weer niet waard. In ons gezin met dieren is een schoon huis maar voor een uurtje. Het zou me veel rust geven als ik weet dat ik niet meer hoef te soppen. Maar ik ben nogal gesteld op m'n privacy en iemand wekelijks een aantal uur om me heen zonder zelf mee te helpen houdt me nog tegen . Dan zou ik me gewoon op moeten sluiten en aan m'n boek moeten werken. Ja ja, ik schrijf aan een boek. Ik doe er al jaren over, het zal waarschijnlijk ook het enige boek zijn wat ik ooit schrijf, maar ik ga het afmaken en uitgeven. Dat heb ik mezelf beloofd.
Nou m'n gedachten vliegen zo'n beetje alle kanten op tegenwoordig. Weinig rust in m'n hoofd en barstens vol ideetjes. Het beste idee vooralsnog is die emmer met sop niet koud laten worden.