Bank opnieuw stofferen en cadeaubon p.erry sport

Het was al een poosje een dilemma. In onze bank vielen spontaan de gaten, vooral op het favoriete hangplek van de man des huizes. ;) De bank hebben we ooit tweedehands gekocht voor 400 euro. Voor tweedehands ook nog een aardig bedrag maar er zit ook een loveseat bij. We hebben nog geen spijt van de aanschaf gehad. Wat een heerlijke bank. Wel met losse kussens, dat is minder handig in een gezin met drukke kinderen, maar het voordeel is weer dat je je zo lekker kan nestelen. We waren dus nog steeds niet op de bank uitgekeken. Alle opties zijn de revue gepasseerd. Opnieuw laten stofferen, een hele nieuwe, tweedehandse bank, alleen het ligkussen met de gaten vernieuwen. Een bezoek aan de kringloop bracht uitkomst. Ik vond er prachtige gordijnstof. Dik genoeg en van mooie kwaliteit, een soort velours met reliëf en de kleur past door de schittering prachtig bij de bank. Maar wat een werk was dat zeg. Ik had de hoezen van de oude kussens losgetornd en zo een patroon gemaakt. Die oude lappen op de gordijnstof gelegd en nageknipt. Ik ben best tevreden met het resultaat. De hoes mag nog iets strakker, maar als ik de nieuwe hoezen van gordijnstof ooit nog eens was, krimpen ze misschien nog wel iets. Dus laat ik het voorlopig zo. Bank opgeknapt voor totaal 10 euro. En nog heel veel stof over. Ik heb al twee kussentjes gestoffeerd en hoop er binnenkort nog een aantal te doen.

Mijn volgende project is mijn foto's verwerken in schilderijen. Het liefste zou ik een hele muur met foto's beplakken. Het lijkt me zo leuk om elke dag je foto's te bekijken dan alleen zo nu en dan als de plakboeken op tafel komen. Dus daarin ben ik me nu aan het oriënteren. Zal ik de foto's rechtstreeks op de muur plakken, of zal ik ze eerst kopieëren  en dan opplakken? Houdt spuitlijm op een latexmuur en zo vraag ik me nog wel het één en ander af.

Zometeen moet ik nog even op pad naar de P.erry Sport. Onze jongste zoon had een cadeaubon gewonnen met het verkopen van heel veel loten voor de voetbalvereniging. Het gaat om een bedrag van 50 euro, dus dat is niet mis. Ik durf het niet langer aan met de berichten in het nieuws om een aankoop uit te stellen. Dus verplicht wat aanschaffen nu voordat het niet meer kan. Eigenlijk hebben we niets nodig. Dus ga ik denk ik maar voor basis spullen zoals sokken en hemdjes en shirts.
Heb er echt geen zin in, de kinderen zijn lekker aan het skeeleren en zitten er ook niet op te wachten. Misschien dat oudste zoon even op wil passen.

dagtaak computers en tablets draaiend houden

Soms heb ik het idee zo'n beetje heel de dag te vullen met het zoeken naar tablets, telefoons, opladers en oordoppen. Ja echt hoor, met een groot gezin kost dat je aardig wat tijd. We hebben 1 laptop in huis. Daar mag iedereen op, maar de jongste kinderen weten nog niet het wachtwoord. Dus wanneer zij erop willen vragen zij of ik het wachtwoord wil intikken. Er zijn vijf mobieltjes in omloop met de bijbehorende stekkers, natuurlijk allemaal verschillend. En drie tablets. Dan doet de tablet het weer niet. Dan weer een oplader zoek. Virus op de laptop. Het neemt echt heel veel tijd in beslag om iedereen online te houden. Natuurlijk is niet altijd iedereen tegelijk online bezig, gelukkig niet zeg, maar soms heb je van die dagen. Ook het gezeur of het hun laptop dag is of hoe lang ze erop mogen.
Ik heb er een schema voor aan de muur in de keuken hangen. Maar ja, eerder gevraagd dan gekeken hé. De internetverbinding laat ook nog wel eens te wensen over. Daar moeten we echt nog mee aan de slag in huis. Net zoals een filter. Vind ik wel belangrijk, manlief vind dat minder noodzakelijk. En ja, niet alles wordt gefilterd wat je zou willen. In ieder geval wordt er alleen beneden gecomputerd door de kleintjes en hoor en zie ik waar ze naar luisteren  en kijken. Stiekem denk ik wel eens, zal ik eens een dagje de stekkers uit de router trekken en zeggen dat er een storing is die heel de dag duurt. Dat zal een rustig dagje zijn, denk ik, of niet, het zou ook kunnen dat ze heel de dag zeuren dat internet niet werkt. Het is in ieder geval het proberen een keer waard.

de keuken

Dit is dan een kijkje in onze keuken. Toen we ons huis vijftien jaar geleden kochten hebben we het helemaal gestript. En een nieuwe keuken laten plaatsen, Ik vind de keuken tijdloos. Hij was destijds best prijzig, maar we konden het in de hand houden door geen bovenkastjes te plaatsen. Er zit wel een vaatwasser in. En het fornuis heeft twee ovens. Het gasfornuis en de ovens worden zeer intensief gebruikt en daarom heb ik eigenlijk spijt van de gaspitten. Het zijn loodzware dingen en lastig schoon te maken.

Als ik nu opnieuw zou kiezen, kies ik voor een kookplaat, liefst inductie en die zijn er tegenwoordig ook in fornuisuitvoering. Bovenop de schouw staan lege sapflessen van de aldi. Daar zitten mijn kruiden in. Gekocht in grote verpakkingen via internet voor de prijs van een klein strooiflesje.

De weegschaal komt van een oude tante die vroeger een winkel had.We hebben geen magnetron. En in deze keuken geen koelkast. Onder de keuken hebben we een grote kelder. Daarin staat een vriezer en een koelkast. Een oudje, maar dat ziet niemand.

Boven het aanrecht hangt de koffiemolen die ooit van mijn oma was. Het koffiezetapparaat staat in een keukenkastje. Bij ons in het gezin drinkt er niemand koffie. Voor visite en verjaardagen halen wij hem uit het kastje tevoorschijn. Net zoals de waterkoker. Die gebruik ik hooguit twee keer per dag.
Ik hou van een gladde aanrecht, maar hij ziet er echt niet altijd zo uit als op de foto hoor.
Het aanrechtblad is van belgisch hardsteen. Zou ik ook nooit meer doen. Het vergt veel onderhoud doordat het poreus is en snel vlekt. Dus moet er regelmatig een laagje olie, ik gebruik gewoon slaolie, overheen.

De vaas heb ik een jaar terug van mijn moeder gekregen als verjaardagscadeau. Ik zag hem in een kringloop en vond hem gelijk prachtig. Wel moeilijk om bloemen met zulke lange stelen te krijgen, dus staat er nu een orchidee met potje en al in de halsopening. Soms zet ik er ook mooie bloesemtakken in van onze appelbomen, maar daarvoor moet ik nog even geduld hebben.

Het lampje aan het plafond komt van de kringloop en is van melkglas. Het blauwe kastje herkennen jullie vast van mijn blog. Hier heeft manlief ooit heel lang mee moeten zeulen naar de auto vanaf een rommelmarkt.
Als ik zo de plaatjes bekijk dan lijkt het een hele dure keuken. Hij was niet goedkoop, maar doordat we dus apparatuur achterwege hebben gelaten, en geen bovenkastjes hebben genomen viel het toch nog mee. Zonder belgisch hardstenen blad, wat eens maar nooit meer is, had onze keuken gewoon in een lagere prijsklasse kunnen vallen, want dat blad maakte het toen zo duur.
Ik vind het een tijdloze keuken. Hij staat nu 15 jaar en ziet er zo op de foto mooi uit. Van dichtbij zie je wel dat er wat kale randjes zijn. Dus doen we er ooit een verfje overheen en kan hij weer jaren mee.

multi functionele kleding

Ik heb de afgelopen periode mijn kledinglijstje  nog een goed onder de loep genomen. Waarom eigenlijk hemdjes als ondergoed kopen als je ook gewoon een net zomers hemdje in de kast hebt hangen. Dus mijn besluit is genomen. Ik koop geen ondergoed hemdjes meer. Zorg dat ik een paar mooie basishemdjes heb voor mezelf en de kids, die kunnen ook als ondergoed worden gedragen.

Pantoffels. Ik heb ze ooit allemaal aangeschaft, maar ze worden niet gedragen. We doen gewoon twee paar sokken over elkaar aan. Ikzelf loop op oude laarsjes met rubberen zolen. Die klossen niet zo op onze houten vloeren.  We hebben wat kinderen in huis waar de prikkels zeg maar extra hard binnenkomen. Ikzelf heb er ook enigszins last van. Wat een rust als iedereen dan op sokken of rubber zolen in huis loopt. Moet je voorstellen. Zes personen maal 2 voeten met harde zolen die constant door je huis lopen met een houten vloer.

Sokken koop ik voor mij, manlief, oudste dochter en oudste zoon allemaal dezelfde. En ook maar één soort en in dezelfde maat.  Er zit behoorlijk veel rek in, dus ze passen van maat 38 t/m maat 44.  Dat is lekker makkelijk in de was en wanneer er gaten in de sokken komen kan je die bewaren tot er een gat in een sok van een ander paar komt. Sokken met gaten bewaar ik om mee te stoffen. Ideaal hoor. Sok (met gat dan) om je hand en stoffen maar.

Niet echt kleding, maar ik iets wat een heleboel was scheelt. De kinderen hun gezicht 's morgen laten wassen met een washandje en een droog washandje om de boel weer droog te maken. Ben ik gaan invoeren omdat ik het er bij mijn kinderen niet hun gezicht willen afdrogen aan een handdoek waar een broertje of zusje dat ook mee heeft gedaan. Ja pubers he, die griezelen overal van. Moet zeggen dat het niet prettig is hoor als je klodders tandpasta van een jonger gezinslid aan je handdoek voelt kleven.

Heb trouwens ook overal de dopjes vanaf gedaan in de badkamer. Onze gezinsleden doen ze er namelijk niet meer terug op. Een tandpasta pomp zoals met bijvoorbeeld handzeep zou een uitkomst zijn. Ik zal eens gaan googelen of er zoiets bestaat.

We zijn wat praktische aanpassing in ons huis aan het doorvoeren. Hadden we al veel eerder moeten doen. Zo hangt er nu een spiegel op hoogte van de kleine kinderen in de badkamer. Verder heb ik wat siergordijnen verwijderd op de slaapkamers. Gewoon rolgordijntje is genoeg. En verder heb ik boven één prullenbak op de overloop staan bij de trap en alle andere kleintjes op slaapkamers weggehaald. Dat ruimt lekker op. Maar één prullenbak boven legen en schoonmaken in plaats van vijf.

paarden schaken en consuminderen

Dit is zo'n beetje waar het bij ons in het huishouden om draait. Tenminste dag zegt manlief.
Financieel is dat ook wel zo. Als we geen twee paarden zouden hebben was onze hypotheek al lang verleden tijd. Al hoewel we geen boerderij hebben, en geen weilanden, kunnen onze paarden toch bij ons aan huis staan. Dat scheel wel een hoop stallingsgeld. Van het geld dat ik verdien met de oppaskindjes, onderhoud ik de paarden. Twee van onze kinderen schaken op redelijk niveau en hebben door het hele land wedstrijden. Aanstaande zaterdag bijvoorbeeld, zit mijn mannetje met onze oudste zoon een heel weekend in Leiden.
Vanaf onze woonplaats is dat een heel gereis, drie dagen op en neer. Dus heb ik gekeken naar een hotel vlak naast de schaaklocatie. Vergeleken met de benzine, kom je dan twintig euro duurder uit, maar dan scheelt dat heel veel tijd en dus meer rust. Heel belangrijk voor een schaker.

Maar deze sporten brengt ons gezin zoveel goeds. Het is me dan ook dubbel en dwars waard dat hierin veel van ons loon aan op gaat. Zo maakt natuurlijk iedereen z'n eigen keuzes. Niet echt voor de hand liggend hé, paarden bij een consumindergezin.

Ik heb er ooit wel eens eerder over geschreven dat verenigingen best duur zijn. Ik ken een aantal grote gezinnen waar er gewoon geen geld voor is. Die kinderen lopen vaak op straat te hangen. Ik vind dat heel sneu. Een vereniging vind ik belangrijk. Het houdt ze van de straat, ze hebben een doel en leren met verantwoordelijkheid naar elkaar en teamgenoten omgaan. Een keer geen zin hebben, heeft consequenties voor het hele team. Met de paarden is het natuurlijk ook zo, dat je het eten geven en mesten niet kunt overslaan in het belang van hun gezondheid.

Hoe proberen we te consuminderen op onze paardenhobby.

We kopen kleding en tuig en zadels in via marktplaats. Meer dan we zelf nodig hebben. We verkopen het weer door met winst, waardoor we zelf gratis gekleed wat betreft paardrijkleding. En ook alle benodigdheden voor de paarden zijn op deze manier voor niets.
De dierenartskosten lopen nog wel eens uit de hand. Vaak bel ik eerst voor een advies. Bij onze dierenarts is dit nog voor niets. Alhoewel de gezondheid voor de paarden bovenaan staat, laat ik niet direct bij elk hupje of kuchje een dierenarts komen. Lang leve google. Meestal herstelt een paard weer snel met extra rust. Wormenkuren bestel ik via marktplaats bij particulieren. Sommige mensen op fora bestellen ook uit het buitenland waar sommige medicatie nog zonder recept te verkrijgen is.
Het hooi komt bij de boer vandaan, rechtstreeks vanaf het land wanneer er wordt gemaaid. Na zes weken is het geschikt voor de paarden om te eten.
De paarden hebben een buitenstal waar ze in en uit kunnen lopen. Dit scheelt stro en/of houtkrullen.
Verder leveren de paarden ook inkomsten op door het geven van lesjes en kinderfeestjes. Elke jaar organiseert onze dochter met een vriendin een groot ponykamp bij ons thuis. Daarmee wordt ook een leuk bedrag verdient.
Het blijft een dure hobby, maar zo is het voor ons als "doorsnee" gezin, toch financieel haalbaar.
Bovendien zullen de paarden bij onze toekomstige pleegkinderen ook veel goeds kunnen doen.
De relatie paard - mens is altijd bijzonder.