Ongeveer 3 jaar geleden was ik eens aan een blog begonnen. Het liep lekker. Ik gaf veel prijs, maar maakte toen de fout mijn twaalf jarige dochter mijn blognaam te geven. Op zich niet zo'n probleem natuurlijk, maar sommige "vrekkentips" en "vrekkengedachten"' vond ik toch niet zo geschikt voor die leeftijd. Ze werd namelijk volger van mij en ik was doodsbenauwd dat haar vriendinnen zouden lezen dat ik overwoog om in plaats van wc-papier te gebruiken, oude vodden in stukjes te knippen en die na gebruik weg te gooien. Net zoals vroeger eigenlijk. Een idee wat overigens nooit tot uitvoering werd gebracht. Huh, waarom eigenlijk niet.
Van dit blog weet niemand Mijn man wel, k heb het ooit wel verteld, maar hij vond het toen onzin en heeft er nooit meer naar gevraagd en dus ook niets gelezen. Ik vind het prima, lekker mijn eigen wereldje.
Ik vind het wel leuk om mijn blog op te gaan leuken met foto's van mijn interieur en ditjes en datjes. Dat kan soms leuker overkomen en soms het blogje verduidelijken. Heeft iemand ervaring of je dan door de foto's ineens wordt herkent?
Niet dat ik geheimen heb, eigenlijk helemaal niet, maar om nou door het dorp te gaan door een kwebbelende buurvrouw die bijvoorbeeld je inkomsten en uitgaven heeft gelezen, dat heb ik toch liever weer niet.
Mijn vriendin weet ervan. Verder niemand. En dat hou ik graag zo :)
BeantwoordenVerwijderenmijn man weet daarvan, maar buiten als er eens iemand een reactie achterlaat gaat die daar niet echt lezen, een 2tal vriendinnen en voor de rest enkel mijn volgers. Verder van familie weet niemand dat ik een blog heb.
BeantwoordenVerwijdereneerst wist ook niemand van mijn blog en nu...welkom voor een ieder die mijn schrijfsels lezen wil. En dat voelt zoooo goed!!! ik kan het je van harte aanraden ;). Kijk...ik schrijf eerlijk wat ik denk of voel. als ik niet wil dat iemadn het leest...dan schrijf ik het niet dus zo stel ik toch wel mijn eigen grens. als ik dingen laat zien of schrijf die door andere mensen worden bekritiseers...dan vind ik dat prima. Hun goed recht maar ik hoef en doe daar weinig mee. Groetjes, Petra
BeantwoordenVerwijderenMet alles wat je loslaat kan je herkend worden. Als ik je zou kennen, herkende ik je blog wel aan je profiel en schrijfsels. Hangbuikzwijntje, monumentenpand, paard, vier kinderen... geen alledaagse dingen dus ook zonder foto's zou ik wel door hebben dat jij het bent.
BeantwoordenVerwijderenMij interesseert het niet als mensen uit mijn dorp mijn blog zouden lezen. Net zo min als dat die mensen mij interesseren. Meeste vriendinnen, wat ex-collega's, mijn moeder en mijn tante weten ook van mijn blog. Ik zet er geen dingen op die ik niet ook zou vertellen als het me gevraagd werd.
Van deze blog weet alleen mijn partner, ik heb nog een andere blog en ook daar weet slechts een handje bekenden van. Ik deel geen grote geheimen of wat dan ook maar vind het een prettig idee dat anoniem (voorzover mogelijk) te doen, das juist de reden geweest om mijn blogjes die ik eerst op hyves etc had staan (en dus door alle vrienden etc. gelezen konden worden) op blogger te parkeren. En als iemand me zou herkennen, prima hoor maar ik hang het niet aan de grote klok.
BeantwoordenVerwijderenik ben als valhalla, op mijn blog staan ip alleen die dingen die ik in het normale leven ook loslaat naar buiten ...
BeantwoordenVerwijderen